Stephen King

San Francisco is een coole stad, niet typisch Amerikaans. Er hangt een erg relaxte sfeer. Met de veerboot naar Alcatraz. De beroemde gevangenis waar eigenlijk helemaal niet extreem veel bewoners hebben gezeten. Het betrof meer een pr stunt van de overheid, om de grote Amerikaanse misdadigers op te sluiten. Één van de meest interessante musea die ik bezocht heb. Dit kwam eigenlijke vooral door de te gekke audio tour (in het Nederlands!) je eigen gids maar dan via een mp3 speler. Ex gedetineerden en oud medewerkers leiden je zo rond en vertellen hun verhalen. Leuk om de plekken te zien welke je ook kan zien in de beroemde film “Escape from Alcatraz” met Clint Eastwood. Na dit bezoek hebben we SF verkend, een leuke ervaring.
Vervolgens de pieren van San Francisco bezocht. Hier lagen de zeehonden en zeeleeuwen te zonnen en …. te stinken. De eveneens beroemde kabeltram zette ons af bij Union Square, vanaf daar was het shoppen geblazen, om na een lekker etentje weer terug te keren op de gezellige camping. De afgelopen twee dagen was het koud. Zo rond de 15 graden. Ik heb begrepen dat het in Nederland veel warmer was, bah. Mijn ietwat verworven boterbruine kleurtje is al aan het wegtrekken.

De volgende ochtend weggereden in onze inmiddels geworden vriend op 6 wielen. Het was een rot dag om te rijden. De drukte rond Memorial day en het slechte weer bracht ons niet al te ver. We waren van plan te overnachten in Big Sur. Een plaatsje aan Highway 1. Dit is de kustweg van San Francisco naar Los Angeles. Een prachtige weg met diepe ravijnen en uitzicht over de oceaan. Helaas was de camping al vol. Gelukkig had ik gebeld en wisten we dit van te voren. We zijn dus eerder gestopt en hebben daar een campground gevonden. Ik weet niet of jullie wel eens een boek van Stephen King hebben gelezen, echter de sfeer die de campground uitstraalde en werd versterkt door de reusachtige eigenaar en de vaste bewoners, deed mij aan één van zijn thrillers denken. Als we door hen in stukjes zouden zijn gehad en hierna opgegeten waren had dit me niet verbaasd, zelfs niet als ze onze schedels hierna gebruikt hadden als soepkommen. Op weg naar de wc zat er een maffia-type me met zijn “jij vind morgen een paardenkop in je bed” blik aan te kijken. Net toen ik dacht dat mijn laatste uurtje geslagen had begon Don Corleone tegen me te praten en bleek ….. Een alleraardigste vent. Na een leuk, voor mijn doen lang, gesprek schaamde ik mij een beetje. Wat een vooroordelen. Uiterlijk zegt dus echt niet alles (ook niet als je er zo goddelijk uitziet als ik ;-))

De volgende dag, vlak voor vertrek, nog even aan de camping baas gevraagd of hij onze gastank wilde vullen. Met de bbq resten nog aan zijn eveneens reusachtige kin hangend begon hij de tank te vullen. Ik hoorde in mijn achterhoofd de mensen van het camperverhuurbedrijf zeggen deze nooit meer dan voor ¾ e te vullen, dit vanwege explosie gevaar. Tot mijn schrik zag ik dat de tank gevuld werd tot over het streepje “Full”. In een tekenfilm had er waarschijnlijk nog bij gestaan, Fuller, Extreem Full en Ren weg, je gaat dood! Tussen die laatste twee stond het streepje dus.
Natuurlijk durfde we niets te zeggen tegen de man met de reusachtige klauwen en reden we snel weg. Voor het eerst was ik b lij dat het buiten niet warm was, het explosiegevaar zou dan niet te groot zijn.

Goed, in onze rijdende gasbom kwamen we aan bij Big Sur, echter niet alvorens gestopt te zijn bij Monterey Bay, alwaar we het plaatselijke zee aquarium bezochten. We waren niet de enige, het was er extreem druk. Hierdoor was ons plezier redelijk snel weg. Echter hebben we toch genoten van de pronkstukken aldaar. Een prachtige octopus, sierlijke vreemde zeepaardjes en de magische kwallen.

Het stuk rijden naar Big Sur was toch weer één van de hoogtepunten van de reis, zelfs nadat ik, Fleur en Hans met regelmaat misselijk werden van dit bochtige circuit. Het uizicht was geweldig, tezamen met de mystieke mist en de bloeiende planten.

Via een overnachting bij het gezellige plaatsje Pismo Beach, waar we met de camper aan het strand stonden en lekker uitgewaaid zijn op dit strand zijn we weer aangekomen in Los Angeles. We hebben vanmorgen de camper weer ingeleverd. Nog één nacht in het hotel en dan morgen weer vliegen om Zaterdag avond weer te landen op Schiphol. We zijn nog steeds niet blij met het schrappen van de origineel geplande vlucht. We vliegen pas om 16:30 uur plaatselijke tijd (een verloren dag) en moeten bij de overstap in Londen 5(!) uur wachten, bah.

Ik verheug me wel op de films die ik op mijn eigen schermpje kan bekijken tijdens de vlucht;-)

Tot snel allemaal.

p.s. bijna 2500 mijl gereden (ca 4000 km)